woensdag 13 februari 2013

Nuku Hiva


Donderdag 7 februari
Nuku Hiva (Frans Polynesie), Marquesas eilanden

Na 6 dagen op zee, eindelijk land in zicht: Nuku Hiva, het bergchtige hoofdeiland van de Markiezen, rijkelijk begroeid met tropisch groen! Omdat we een middagexcursie hadden, gingen we ’s ochtends alvast op een volgepakte tenderboot aan wal. Een dansgroep stond klaar om onze komst te vieren. Het zweet brak ons uit, niet vanwege de enthousiaste dansers  maar door de vochtige hitte in het plaatsje Taiohae.





De winkeltjes hoefden we niet ver te zoeken; de bewoners waren ons ter wille met stalletjes houtsnijwerk, textiel en veel kettingen met gekleurde bonen. Na wat slenteren en vergelijken kocht ik twee bonenkettingen om vervolgens weer verkoeling te zoeken op ons schip. Daar was de medische dienst al flink in touw geweest. Een Nederlandse dame die een hartaanval overleefde, verliet ons per brancard en ambulance om naar het ziekenhuis van Tahiti te worden gevlogen. Een Franse duiker met caissonziekte verliet de boot volgens waarnemers, per bodybag. Genoeg administratieve rompslomp voor de plaatselijke politie!






’s Middag begon voor ons het echte werk: een bezoek aan Taipivai Valley, de verborgen vallei. Schrijver en zeeman Herman Melville derserteerde hier van zijn schip en verborg zich in de paradijselijke vallei gelegen aan een kleine palmenbaai waarin een bergrivier uitmondde met kristalhelder water. Eten en slapen deed Melville bij de gastvrije bewoners. Dit avontuur  inspireerde hem tot de novelle “Typee”. Tijdens ons bezoek stond er bij de oever een paard te grazen en aan de vredige baai lagen in stalletjes wat gesneden kokosnoot, mango en ander tropisch fruit voor ons klaar. En natuurlijk zagen we de houten beeldjes en bonenkettingen! 






Terug in het havenstadje bezochten we een eenvoudige kathedraal, de enige van PolynesiĆ« (De Marquesas hebben een aartsbisschop). Klapstuk van de dag was het schittterende open luchtmuseum met historische beelden en “onze” Balmoral lonkend op de achtergrond.






Opgetogen over onze eerste Polynesische stop arriveerden we drijfnat op ons cruiseschip, dat kort daarna het ruime sop koos richting het atol-eiland Rangiroa. Als verrassing kregen we op ons balkon nog een adembenemende zonsondergang op ons netvlies gedrukt, voordat de laatste rotspartij van Nuku Hiva aan ons oog werd onttrokken.


















1 opmerking: