21 janauri, eind van de excursie: Tijd om in onze oldtimers
de Balmoral weer op te zoeken waar de kapitien de laatste acties verrichtte om
ons via de “Bahia de Habana” langs het oude spaanse fort (kasteel) Castillo de
la Real Fuerza naar de Carribische zee te loodsen.
Panama (kanaal) is onze volgende bestemming.
21 Januari: Even verderop prijkte het roze Ambos Mundos
hotel waar Hemmingway in de jaren dertig zijn beroemde boek “From whom the
bells rings“ heeft geschreven. De schrijver was een van eerste Cuba-lovers en
woonde er zelfs een lange tijd. De grootste verrassing van Havana bleek het
liefelijke pleintje bij een eeuwenoude kathedraal te zijn (cathedral de San
Cristobal).
21 Januari: Hetzelfde pleintje als daarnet. Zonder foto’s
van een boekenstalletje met beduimelde boeken en tijdschriften konden we
natuurlijk niet thuiskomen. Alweer weinig Fidel en een hoofdrol voor een
rokende Che.
Verdorie, nu waren we de groep kwijt! Wat nu? Ton rende een
parkje voordij en zag in de verte: jawel onze gidsen met de mede passagiers die
gebogen stonden over een middeleeuws watersysteem.
21 Januari: na Hotel Nacional was het Plaza van de Revolutie
de volgende stop. We ondekten Che Guevara en zijn companion Camilo, maar waar
was Fidel? Onzichtbaar voor ons.
21 Januari, ‘s morgens: Via de boulevard reden we naar Hotel
Nacional de Cuba: de vroegere pleisterplaats van Hollywood sterren maar ook van
de maffia.
Een fotowand getuigde van deze lang vervlogen tijden.
21 Januari: Maandag gingen we vroeg uit de veren voor een
rit met oldtimers, in alle kleuren van de regenboog. We kozen voor een lila
exemplaar!.
20 Januari: ’s avonds was de eerste excursie: de befaamde
Tropicana club, een nachtclub onder de Cubaanse sterrenhemel! Met een paar
duizend toeristen genoten we van een spectakel met exotisch uitgedoste danseressen
en een enkele danser. Je kwam ogen tekort. Intussen werden flessen rum en
blikjes cola op tafel gezet: zelfbediening gewenst!
20 Januari: tegen vieren komen we aan in de haven van
Havana, een spectaculaire gebeurtenis met veel mensen langs de boulevard. Zelf
stonden we met 1500 andere passagiers op het dek of op de balkons met onze
camera’s in de aanslag.
Klinkt goed
BeantwoordenVerwijderen