Een spetterend optreden!
Zaterdag 2 februari. Op weg naar Nuku Hiva, Marquesas Eilanden
Het was een landerige dag
aan boord, want ik voelde me niet helemaal lekker. ’s Avonds tijdens het
muzikale optreden van Dominc Halpin & the Honey B’s overwoog ik zelfs de
zaal te verlaten. Het blues-achtige feestbandje was niet helemaal mijn kopje
thee.
“Er zit een bekende van
ons in de zaal, die een gastoptreden gaat verzorgen”, maakte Dominic opeens bekend.
En voor ik het wist stond the saxofonist naast me, pakte zorgzaam mijn hand
en wees heel lief naar het podium.
Podiumbeest als ik ben
liet ik me dat geen 2de keer zeggen. Snel deed ik mijn bril af
(staat mooier) en haalde het snoepje uit mijn mond dat ik er net had ingestopt!
Het snoepje gooide ik onopgemerkt in een hoekje van de podiumtrap. De saxofonist had onderweg al mijn naam gevraagd en luidkeels aan Dominic
doorgegeven – zodat hij mij alvast kon introduceren aan de gasten in de
tjokvolle Neptune Lounge. “Weet je wat dit zijn?” vroeg Dominique terwijl hij
mij een paar oranje sambaballen liet zien. Dat wist ik en ook dat ik daarmee
geacht werd een nummertje mee te doen. Appelje, eitje! Serieus als ik ben vatte
ik mijn taak nauwgezet op, temidden van de professionals.
Ik schudde met de ballen dat het een lieve lust was
op de maat van de muziek. Af en toe draaide ik een ererondje over het podium om
me weer bij mijn medemuzikanten te voegen
Een daverend applaus was
mijn deel en naderhand nog een foto met de band en een gratis cd’tje. “Bravo
Wijda” riep medepassagier Tjeerd vanuit het halfdonker op de 1ste
rij toen ik stralend van het podium afdaalde, geholpen door de klarinettist. Opgelucht
voegde ik mij weer bij Ton, Joke en Marius. “Je deed het hartstikke leuk”, zei
Joke. “You made the show”, complimenteerde een Engelse dame mij. Ik voelde me
meteen een stuk beter. Stel je voor dat ik voortijdig naar mijn hut was gegaan!
Dan zou ik deze unieke ervaring hebben gemist....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten