Singapore

Zondag, 24 maart

Singapore (via de Zuid-Chinese zee)

Het tegenwoordige Singapore is bijna 200 jaar geleden gesticht door Sir Stamford Raffles -  naar wie het gelijknamige hotel is vernoemd. In gepaste kleding kun je in het koloniaal oriëntaalse gebouw ’s middags genieten van een ouderwets uitgebreide high-tea. Vele Britse gasten schreven zich hiervoor in. Wij boekten een volledig nieuwe attractie Gardens By The Bay, dichtbij de aanlegplaats van ons schip.

Het park omvat twee enorme met glazen koepels overdekte tuinen (Flower Dome en Cloud Forest) en 18 gestileerde superbomen. Het project heeft een miljard Singaporese dollars gekost en werd in 2012 geopend voor publiek.

Wij wandelden eerst de Flower Dome binnen waar de bloemen- en plantenpracht uit subtropische landen ons verwelkomde. Evenals bij een gewone glazen plantenkas is er een vernuftig irrigatiesysteem geïnstalleerd, de reden waarom de bloemen en planten er zo florissant bijstonden.

Omdat het die dag Palmpasen was, werden we ook visueel getrakteerd op paashazen en –eieren in allerlei maten. De vrolijk beschilderde eieren waren goed voor menig kleurrijke foto! In de Flower Dome heerste ook een fijne temperatuur, een verademing in vergelijking met de hitte van 35+ graden Celsius waarmee je buiten werd bestookt.

Cloud Forest is een volgend fenomeen dat torenhoog scoort. Bij binnenkomst in de glazen koepel werd menig kapsel meteen geruïneerd door een 25 meter hoge waterval die zijn stralen met enorme kracht en spanwijdte in de rondte spetterde. Je moet er wel doorheen om de tropische tuin te bereiken die hoofdzakelijk om een brede plantentoren was gewonden. Met de lift ben je in no-time boven.

Achter de waterval langs bereik je delangzaam aflopende loopbruggen die je via detropentuin naar beneden voeren. Een spannende (foto) ervaring die bij jong en oud zeer in trek is.

Tijdens het laatste onderdeel van onze tuintrip bezochten we een kunstboom van zo’n 50 meter hoog. De Supertree dient meerdere doelen: een uitzicht over de skyline van de stad en het tuinpark, de opvang van regenwater, het opwekken van zonne-energie. Onze superboom bood als extra attractie een skyway, in de vorm van een loopbrug naar een andere supertree.

Aangezien je op 50 meter hoogte loopt, moet je hoogtevrees bestrijden door NIET naar beneden te kijken maar te genieten van alle vergezichten die de skyway zijn gasten biedt. Zo trok een wolkenkrabbertje met daktuinen grote bewondering. Het was ons duidelijk dat Singapore voorop loopt met het gebruik van uitdagende architectonische modellen. Eénmaal buiten werden we overvallen door de hitte van het middaguur, dus waren we blij dat onze geklimatiseerde Balmoral ons voor de lunch verwachtte.

Omdat ik me nog lang geen 100%  voelde trok ik me graag terug in de hut. Ook had ik – tegen mijn natuur in – geen zin in de avondshows. “Er zijn weer goede artiesten uit Engeland”, meldde Ton keer op keer enthousiast. “Ik zie ze nog wel voordat we in Doebai zijn” antwoordde ik dan lamlendig. Intussen zette ons schip via de Straat van Malakka koers naar Phuket, een geliefd Thais eiland bij menig vakantieganger.