Suezkanaal, Egypte

Woensdag 17 april

Suezkanaal, Egypte

In een halve dag tijd voeren we vanaf Sharm El Sheikh via de Golf van Suez naar de havenstad Suez, het beginpunt van onze transit door het Suezkanaal. Het was ’s nachts tegen tweeën toen we vanaf het balkon het cruiseschip “Queen Victoria” zagen liggen. Al die lichtjes verderop waren van containerschepen die samen met ons in konvooi door het kanaal zouden varen. Er vertrekt één konvooi per dag vanuit Suez en wel om 06.00 uur ’s ochtends. Pakweg 14 uren later (20.00 uur) zouden we de Middellandse zee bereiken via de havenstad Port Saïd.

Cruisedirector Anthony nodigde ons via het omroepsysteem uit om een ingelaste informatie bijeenkomst bij te wonen die gegeven zou worden door de Egyptische PR-directeur van het Suezkanaal. Dat vonden we razend interessant en samen met Joke en Marius togen we naar de Neptune Lounge die hooguit voor de helft bezet was. Ook begrijpelijk want als je binnen zit zie je niets en kun je buiten geen foto’s maken. Zo misten wij de spoorbrug en bijna ook nog  de Mubarak geopende autobrug. Ton kon ‘m nog net inzoomen. Afijn, de pr-man vertelde ons interessante feiten over de totstandkoming van het kanaal. De Fransman Ferdinand de Lesseps was de architect van het huidige kanaal van 193 km lengte. Liefst 1,5 miljoen Egyptenaren voerden het zware handwerk uit; zij groeven modder en zand weg met scheppen en emmertjes. Velen lieten het leven door uitputting en malaria.

Het sluisloze kanaal werd voor de internationale zeevaart geopend op 17 november 1869 en werde beheerd door een Frans-Brits consortium. Egypte nationaliseerde het kanaal op 26 juli 1956 door toedoen van toenmalig president Nasser. Het kanaal is 5 keer gesloten geweest o.a. door spanningen c.q.oorlogen met de Israëli. Sinds juni 1975 is het kanaal volgens verdragen geopend voor schepen van welke natie dan ook, inclusief marineschepen. Voor de doorvaart gelden vaste tarieven, afhankelijk van tonnage, passagiers, haven van afvaart en bestemming van het schip. De kanaalautoriteit houdt ook de kosten van een omweg via Kaap de Goede Hoop (Zuid-Afrika) in het vizier, m.a.w. een passage via het kanaal moet de scheepsreder altijd een flink voordeel opleveren. Service is een ander pluspunt van deze passage; twee scheepswerven staan garant voor reparaties a.g.v. defecten aan de buitenzijde van de boot en aan interne systemen (airco, diepvrieskasten, ventilatie, etc). Daarnaast zijn er per schip vier pilots paraat tijdens de doorvaart en wordt het kanaal op een diepte gehouden van 24 meter.

Tenslotte heeft de veiligheid rond het kanaal bij de Egyptenaren een hoge prioriteit, zo ontdekten we vanaf het dek en de balkons. Om de paar kilometer zagen we militairen: lopend, rijdend of op wacht bij een kleine kazerne langs het water. Vaak floten ze ons toe, zwaaiden of gingen met hun maten op de foto met de Balmoral op de achtergrond. Bravo jongens! De grootste plaats die we passeerden was Ismaëlya en de kleinste Kantara. Port Saïd hebben we volledig omzeild op onze uitvaart, vanwege een nieuwe bypass van het Suez-kanaal.

Plots zaten we alweer op de Middellandse Zee en zette de kapitein koers richting Alexandrië.