Maandag, 25 februari
Sydney
Het ging er wild aan toe op de Tasmanzee, met stormkracht
7-9! De kapitein voorspelde de 24ste al dat wij Sydney niet tijdig
(25/2 12:00) zouden halen. Niet meer dan 12 knopen haalde de Balmoral op zondag
en maandag i.p.v. de gewenste snelheid van 16 à 17 knopen. Dat had tot gevolg
dat wij pas 19:00 uur zouden aanmeren. Algehele paniek aan boord! Veel
passagiers en artiesten zouden hun vlucht naar Londen gaan missen.
Ook wij waren ongerust; er stond die middag een familiereünie
op het programma! Neef Ron en nicht Lida verwachtten ons voor de lunch in de
haven en zouden ’s avonds weer terugvliegen naar woonplaats Melbourne! In
tegenstelling tot internet werkte de sms-service prima, zodat we elkaar konden
informeren. Ron en Ellenor vonden een andere (kostbare) oplossing om ons ’s
avonds voor het diner te ontmoeten. Lida moest echter afzeggen. Vanwege haar drukke
baan bij databedrijf Visionstream moest zij op 26/2 weer aan de slag! Heel
jammer...
Afijn, om 19:30 uur haastten wij ons van boord naar de kade
om Ron en zijn vrouw Ellenor in het nabije Hyatt Hotel, onderaan de Sydney
Harbour Bridge, te ontmoeten. Een bijzonder moment! Ron had zelfs een
dinertafel met uitzicht op het beroemde operagebouw kunnen boeken.
Na een wandelingetje door de oude havenwijk The Rocks namen
we hartelijk afscheid van elkaar! Ron: ”Jullie zijn altijd welkom bij ons in
Australië”. Fijn om te horen, maar in hoeverre wij zo’n bezoek snel kunnen
waarmaken...
Op het bovendek was weer een party aan de gang. Maar wij
gingen onze laatste spullen pakken om de volgende morgen van suite te kunnen
wisselen. Met name verheugden we ons over het enorme balkon dat ons daar
wachtte!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten